චූටි අයිය චූටි කාලෙ

හැමදාම වගේ මගේ අත්දැකීම් විස්තර කරන මම අද හිතුව පොඩි වෙනසක් කරන්න. හොඳද කියල කියවලම බලන්නකෝ... J

මේ මගෙම චූටි අය්යා ගැන කතා ටිකක්...

අපේ චූටි අයියා ඉපදුණේ මට අවුරුදු පහකට කලින්. මේ කියන සිද්ධිය වෙන කොට එයාට අවුරුදු හතරක් විතර. ඒ කියන්නේ මම නෑ. ඉතින් අම්මගෙන් තමා කතාව අහගත්තෙ.

 චූටි කාලෙ අපේ චූටි අයියා හරි වසයිලු. හරි වසයි කියන්නෙ පොඩ්ඩක් නෙමේ ගොඩක්ම වසයිලු. ලොකු අයියත් බයයිලු එයාට.

එයා ගෙදරට එන කට්ටියට චණ්ඩිකම් දදා ඉන්නවලු. ඔන්න එක පාරක් අපිට නෑ කමට කිරිඅම්මා වෙන කෙනෙක් එයාගෙ පොඩි ළමයත් එක්ක ආවලු සිංහල අවුරුද්දට අපේ ගෙදර. ඉතින් කැබිනට් එකේ චූටි අයියගෙ සෙල්ලම් බඩු දාල තියෙන පැත්තට ගිහින් ඒ අයියා (මාමා)  අපේ චූටි අයියගෙ සෙල්ලම් බඩු දිහා බල බල ඒවා අත ගගා ඉන්නවලු. මෙන්න එක පාරටම චූටි අයියා කියනවලු

“අල්ලන්න එපා මගෙ සෙල්ලම් බඩු” කියල..

එතකොට ඒ කිරිඅම්මා ඒ ළමයට කිව්වලු 

“අනේ පුතේ ඒ අයියා වසයි. අල්ලන්න එපා එයාගෙ සෙල්ලම් බඩු” කියල. 

තව දවසක් චූටි අයියා ලොකු අයියගෙ කාමරේට ගිහින් දොර වහගත්තලු. ඒක පිටින් අරිනවනම් යතුරෙන් අරින්න ඕන දොරක්. ඇතුලෙ ඉන්න කෙනාට ඇරගෙන එන්න පුළුවන්. ඉතින් දැන් මෙයා දොර ඇරගන්න බැරිව කාමරේ ඇතුලෙ බෙරිහන් දිදී අඬනවලු. අම්මල එළියෙන් කාමරේ ජනේලෙ ගාවට ඇවිත් අඬනවාලු. එයාට දොර අරින හැටි කොච්චර කියාදුන්නත් තේරුනෙත් නැතිලු. අන්තිමට බාස් උන්නැහේ කෙනෙක් ගෙන්නලා අගුල කඩලා තමා චූටි අයියව එළියට අරං තියෙන්නෙ...

88 අවුරුද්දේ අපේ ගෙදර නැවතිලා ඉස්කෝලේ යන්න අපේ නෑදෑ අයිය කෙනක් ආවලු. එයයි ලොකු අයියයි එක අවුරුද්දක පරතරය. ඒ අයියා වැඩිමල්. ඉතින් දෙන්නම එකම කාමරේ ඉඳලා තියෙන්නෙ. (අපේ ගෙදර ඉස්සරහම කාමරේ) ඒ කාමරේ දැනටත් ඇඳන් දෙකක් තියෙන්නෙ ඒක වෙන්ටැති..) 89 අවුරුද්දේ එක්තරා දවසක මේ දෙන්න කාමරේ ඉඳං පාඩම් කරනකොට චූටි අයියා කාමරේ දොර වහලා එයාලට එළියට එන්න දෙන්නෙ නැතුව කාමරේ මුර කරනවලු... එයා පොඩ්ඩක් එහා මෙහා වෙනකල් අර දෙන්න කාමරෙන් එළියට ආවොත් කොස්ස අරං ගේ වටේ ඒ දෙන්නව එළවනවලු. ඒ දෙන්නත් දුවනවලු... J

අපේ චූටි අයියා ඉපදෙද්දී සුදුම සුදුයිලු. ලොකු අයියා චූටි අයියව ඉස්සෙල්ලම බලන්න හොස්පිටල් එකට ආපු දවසේ ගෙදර ගිහින් අම්මගේ අම්මට කියල තියෙන්නෙ

“ කිරි අම්මේ, අම්මට සුදුම සුදු මල්ලියෙක් හම්බවෙලා”

 කියල. කොච්චර සුදුද කියනවා නම් අපේ වටේ පිටේ ගෙවල් වල අයත් එයට කියල තියෙන්නෙ සුද්ද කියල... (සික්.. එයාගෙ සුද බලන්න මම හිටියෙ නෑනේ) මම දන්න කාලෙ වෙද්දී නම් එතරම් සුදක් තිබුණේ නම් නෑ. හැබැයි කළුත් නෑ.. හැබැයි සා.පෙ. ඉවර වෙද්දී නම් ලස්සනට කළු වෙලා තිබුණා ක්‍රීඩා කරපු නිසා. දැන් නම් ටිකක් සුදු වෙලා ආයේ.. J

එක පාරක් කතරගම ගිහින් එයාට තුවක්කුවක් අරං දුන්නේ නෑ කියල පාරෙ වැටිලා නිදාගෙන උන්නලු අරං දෙනකල්ම.. අම්මලට ලැජ්ජයිනෙ ඉතින් වහාම අරං දුන්නලු. ඒ වගේම තව පාරක් කොහෙද මන්ද ගිහින් බටේ තියෙන වතුර බෝතලයක් ඉල්ලලා ඇඬුවාලු. තාත්තා බටේ නැති වතුර බෝතලයක් අතට ගත්තම කිව්වලු

“තාත්ත දන්න ලබ්බක් නෑ කියල”

තාත්තට මොනා හිතුණද දන්නෙ නෑ එවෙලෙ. මොනා කරන්නද ඉතින් ගහන්නයැ කියල ඉන්න ඇති. මෙයා ඔක්කොම වැඩ දාල තියෙන්නෙ මම ඉපදෙන්න කලින් නේ.. L

ලිපිය අවසන් කරන්න කලින් තව චූටි කතාවක් මතක් උණා. ඒකත් එයාගෙම වැඩක් තමාලු. මට අවුරුදු දෙකේදී විතර මාව පුටුවෙන් වට්ටලා, තුවල වෙලා..මගෙ නිකටේ තාම ඒ කැළල තියෙනවා. ළඟක් වෙනකල් නිකටේ කැළලකට තිබ්බේ එච්චරයි...

 එයත්  ඉතින් ඒ වෙද්දි අවුරුදු හතේ පොඩි එකානේ.. අම්ම කිව්වෙ නැත්නම් මම දන්නෙත් නෑනේ.. ඔන්න ඔහේ පොඩි කමට සමාව දෙමු. J

 ප.ලි - චූටි චූටි කියන වචනේ චුට්ටක් වැඩිපුර යෙදුණද මන්ද.. ගණන් ගන්න එපා චූටි අයියගෙ චූටි චූටි කතා ලියද්දි චූටි කියන වචනේ සෑහෙන්න ඕන වෙනවනේ...JJJ