~~~සඳයි තරුයි~~~ 1 කොටස

එදා බ්‍රහස්පතින්දා දවසක්. පංතිත් නැති නිසා මම වෙනද වගේම ඉස්කෝලෙ ඇරිල ඇවිත් ඇඟ හෝදගන්න බාත්රූම් එකට ගියා. ඒ වෙනකොට මගේ ඇඳුම් හෝදල දෙන එකෙන් අම්ම නිදහස් වෙලයි හිටියෙ. ඉතින් මම කලින් දා ඇඳපු ඇඳුම් ටිකයි සුදු ඇඳුම් ටිකයි හෝදල දාල ගෙට එද්දි පැයක් විතර ගිහින්. ඒ අස්සෙ අම්මගෙ ගෝරනාඩුව...

“මොකද සුදු මැණිකේ, ඕක අස්සෙ පැල වෙලා හිටියද මෙච්චර වෙලා. මම දවල් කෑම එක බෙදල කොයි වෙලේද?”

“හරි හරි අම්මේ, ඉතිං ඕකට ඔය හැටි කෑගහන්න ඕනයැ. සීතල උණත් මම නොකා ඉන්නෙ නෑනේ”

එහෙම කියල අම්මගෙන් ශේප් උණු මම සීතල වෙච්ච කෑම එකත් අරන් අම්මගෙ හිරමනේ උඩ වාඩි උනේ බත් කටක් කටට දාගන්න ගමන්මයි. කුරුල්ල කනවා වගේ කියල හැමදාම අපේ සෙට් එක නෝන්ඩි කරන මගේ කෑම එක කන්න ඒ හැටි වෙලාවක් ගියේ නෑ. කාල ඉවර උණු හැටියේ පිඟාන හෝදල, අම්ම දීපු උණු වතුර කෝප්පෙත් අරං මම සාලෙට ගියේ උදේ ඉස්කෝලෙ කරපු කෙමිස්ට්‍රි ප්‍රැක්ටිකල් එකේ රිපෝට් එක ලියන්න හිතාගෙන.. බාගයක් විතර ලියාගෙන යද්දි ෆෝන් එකට මැසේජ් එකක් ආවා.

Tharu,heta eddi lalith sirge alkyle halide tute eka aran waren.bs.. මැසේජ් එක මල්කිගෙන්.

Hari kelle, mama danmama bag eke dagaththa. heta apu gaman magen mathak karala illaganin. bs.. මාත් ආපිටට රිප්ලයි කළා.

Thanks sweety, bs.. ආයෙත් මැසේජ් එකක් ආවා. මම ආයේ රිප්ලයි කරන්න ගියේ නෑ.. 

කර කර හිටපු වැඩේ ඉවර කරල බයෝ පොත අතට ගත්තෙ පාඩම් කරන්න හිතාගෙන. නිදි මතයි වගේ. අම්මට කියල තේ ටිකක් හදව ගන්න හිතපු මම හෙමීට කුස්සිය දිහාට ගිහිං අම්මව  බදා ගත්තෙ අම්මත් එක්ක ටිකක් හුරතල් වෙන්න තිබ්බ ආසාවටත් එක්කමයි.

“කෝ එන්න මම අම්මව වඩා ගන්න.. ඉතිං කිව්වම එන්නකෝ” මම කිව්වා.

“අම්මෝ මට නම් බෑ. ඔයා මාව වට්ටයි, මට නම් බෑ..” අම්ම බය වෙලා.

“ඔය ඉතිං.. අම්මත් එක්ක බෑ නේ.. ඉන්න මම වඩාගෙන පෙන්නන්න. වට්ටන්නේ නෑ..” මම ආයෙත් කිව්ව.අම්ම කෑගහද්දීම මගේ බලේට අම්මව වඩා ගෙන කුස්සිය ඇතුලෙ ඉඳං එළියට උස්සගෙන ගියා..

“අනේ මාව බස්සන්න.. මුරුගන් මාමා දකී..” ආයෙත් චරු චුරු ගානවා. 

“නෑ නෑ, එයා කොහෙ දකින්නද? ඔන්න කියන නිසා බස්සන්නම්.. අම්මේ මට තේ ටිකක් ඕන..” හෙමීට පොත දැම්මා.

“ආ.. ඒක තමා මෙයාගෙ මේ කෝලම.. හරි හරි මම තේ එක හදා ගෙන සාලෙට අරං එන්නම්. ඔයා ගිහිං පාඩම් කරන්නකෝ..” අම්ම එහෙම කිව්ව.

“එද්දි මගේ ක්‍රීම් ක්‍රැකර් බිස්කට් පැකට් එකත් ගේන්න.. මම යනෝ..”

එහෙම කියපු මම කුස්සියෙන් එළියට ආවෙ අම්මගෙ මූණට කිස් එකක් දීගෙනමයි. ගිහිං බයෝ පොත පෙරලගත්තා. ජෛව විවිධත්වය  පාඩමේ ආත්‍රෝපෝඩා වංශය සී.ආර් පොතේ ලා කොළ පාටින් ලියල තිබුණා. මම පාට පෑන් සෙට් එකයි බාල හාෆ්ශීට් කොළ ටිකකුයි අතට ගත්තෙ කෙටි සටහන් ගහන්න.. ටික වෙලාවකින් අම්ම තේ එකයි බිස්කට් පැකට් එකයි අරං ඇවිත් කතා නොකරම හිනා වෙලා, ඒක මම වැඩ කර කර හිටපු ටිපෝ එක උඩින් තියල ගියේ මට පාඩම් වැඩට බාධාවක් වෙයි කියල.

බිස්කට් හතරක් පහක් කාල නිකල් පාට මගේ කෝප්පෙන් බාගයක් විතර තේ බිව්වම මට අළුත් පණක් ආවා වගේ. නිදිමතත් නැති වෙලා ගියා. හවස හය හමාර වෙද්දි ඔක්කොම වැඩ ඉවර කරපු මම ගේ අතු ගාන්න ගත්තා. වෙලාව 7යි. අම්ම ප්‍රවෘත්ති බලන්න ගියා.විශේෂ වැඩක් නොතිබුණත් හැමදාකම වගේ ෆේස්බුක් ගිහිං අළුත් විස්තර මොනාද කියල දැනගන්න  පුරුද්දක් මට තිබුණා. එදා රෑත් මම 7ට කොම්පියුටරේ on කර ගත්තේ කාලෙකින් සින්දුවක් අහන්නත් බැරි උනා කියලත් මතක් කරන ගමන්මයි. ඒවෙද්දිත් මගේ යාළුවො හිටියෙ

65කට කිට්ටු ගාණක් නිසා මම යාළුවො එකතු කර ගනිද්දී වැඩිය හොයල බැලුවෙ නෑ..

හැමදාම සෙල්ලම් කර කර හිටපු ක්‍රිකට් සෙල්ලම ටිකක් වෙලා ගහ ගහ ඉඳල ඒක එපා උණු නිසා මම ආසා සිංදුවක් දැම්ම... 

කල්පයක් පුරා හිඳගෙන

සොරාගෙන මගේ හදවත

සොඳුර නුඹ මටම

මාවත්..

 පුදුමයක් කළා...

හෙඩ් ෆෝන් එක දාගෙනම මම හෙමිහිට සිංදුවේ පද මිමිණුවා. ඊයේ රෑ ඇවිත් තිබුණ මැසේජ් එකක් දැකල අහ අහ උන්නු සිංදුවත් අමතක උණා.. ඉස්සෙල්ලම ඇස් පොඩි කරල බැලුවෙ මේ ඇත්තටම මට එවපු එකක්ද කියල.. ඇවිත් තිබුණේ පිරිමි නමකින්.  සඳුනිල් නිමන්ත දබරේරා... අහල පුරුදුම නැති නමක්.. කවුරු උණත් කමක් නෑ කියල මම මැසේජ් එක බලන්න හිතාගෙන ඒක උඩ ක්ලික් කළා.. ගෙදර ටෙලිෆෝන් එක හැඬවුණා.

 “සුද්දියේ, මෙන්න පොඩි අය්යගෙ යාළුව ඉසුරු කතා කතා කරනවා ඔයාට..” තාත්ත කතා කළා.

“හෙලෝ, කියන්න ඉසුරු අයියේ” මම කිව්වා.

 “හෙලෝ නංගි, නයන කතා කරනව කිව්ව දැන් ස්කයිප්. ලොග් වෙන්න කියන්න කිව්ව..” ඉසුරු අයිය උත්තර දුන්න.

“හරි අයියේ, තැන්ක්ස්. බුදු සරණයි.”

“බුදු සරණයි නංගි”

මම ෆෝන් එක තියල අම්මටයි තාත්තටයි පණිවිඩේ කියාගෙන ආපහු ඇවිත් වාඩි උණා. බැලින්නම් එතකොටම Unable to Connect Internet කියල වැටුණේ කරුමෙට. මළ හත්ඉලව්වයි.. ආයේ ඉතින් ෆේස්බුක් යන්නත් බෑ. අම්මල කොම්පියුටරේ ඉස්සරහ හිටගෙන. විනාඩි 5 කට විතර පස්සෙ ඉන්ටර්නෙට් connect වෙච්චි ගමන් මම ස්කයිප් ලොග් වෙලා පොඩි අය්යට කෝල් එකක් ගත්තා.

“හෙලෝ නංගි, කෝ අම්ම ඉන්නවද?” පොඩි අය්ය ඇහුවා.

“ඔව් මේ මෙතන ඉන්නේ, අම්මේ අයිය එක්ක කතා කරන්න.. මම නිදාගන්නවා. කතා කරලා ඉවර වෙලා මාව නැගිට්ටන්න..”

එහෙම කියාගෙන රෑට කෑම බෙදාගෙන කාල, දත් මැදල, කකුල් දෙකත් හෝදගෙන ඇඳට ගියේ ඇත්තටම නිදිමත නිසා නෙමේ.. අද දවසට ආයේ ෆේස්බුක් ගිහින් එන්න වෙලාවක් නැති බව දන්නා නිසාමයි.. ඇඳේදී මතක් උනා මල්කියට ටියුට්‌ එක ගේනවා කිව්ව කියල. ටියුට්‌ එකත් බෑග් එකේ දාල ආයෙමත් ඇවිත් නිදා ගත්ත.

කතා කරලා ඉවර වෙලා අම්ම ඇඳ ගාවට ඇවිත් මාව කීද්දුවේ කොම්පියුටරේ වහන්න කියන්න. මම කම්මැලි කමට ඇඹරි ඇඹරි නැගිට්ටෙ ඔරලෝසුව දිහාට ඇස් කරකවන ගමන්.. “හයියෝ  10.30 ත් වෙලානේ.. දැන් නම් ආයේ ෆේස්බුක් යනව බොරු. නිදා ගන්න තමා වෙන්නේ”.. තනියම හිතින් කියා ගත්තු මම ඇඳෙන් බැස්ස. සෙරෙප්පු දෙක දාගෙන පොඩි අය්යගේ කාමරේ තිබුණු කොම්පියුටරේ ඕෆ් කළා. කාමරේට ඇවිත් ෆෝන් එක කොට්ටේ යටින් තියාගෙන නින්දට වැටුණේ කවුද මේ සඳුනිල් කියල හිතන ගමන්මයි..

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

තරූෂිට මැසේජ් කරපු සඳුනිල් කවුද? එයා එවපු මැසේජ් එකේ තිබුණේ මොනවද? දැනගන්න සඳයි තරුයි දෙවෙනි කොටසත් එක්ක එකතු වෙන්න...

ප.ලි - මේක මම මුලින්ම ලියන්න හිතපු කතන්දරය. වැරදි අඩුපාඩු ගොඩක් ඇති .. කිව්වොත් ලොකු උදව්වක්. ඊළඟ කොටස සාර්ථක කරගන්න ඔයාලගේ පුංචි අදහස ප්‍රයෝජනවත් වේවි..!!!

                                                  ~~~සඳයි තරුයි~~~ 2 කොටස