~~~සඳයි තරුයි~~~ 2 කොටස

කලින් කොටස කියවපු නැති අයට සහ අළුතින් මේ පැත්තට ආපු අයට...

~~~සඳයි තරුයි~~~ 1 කොටස

 කියවල ඉවර නම් ඔන්න අද කතාවත් බලන්නකෝ...

------------------------------------------------------------------------

අද එතැන් සිට...

“තරූ... නැගිටින්න දුවේ”

අම්ම මගේ උරහිසෙන් අල්ලලා මාව නැගිට්ටවන්න හැදුවා. මම නැගිටලා ලෑස්ති වෙලා අම්මටයි තාත්තටයි වැඳල, පොත් බෑග් එකත් අරගෙන බස් හෝල්ට් එකට යන්න පිටත් උනා. යන මඟදී මට යාළුවෙක් හම්බුණා එහා පංතියේ. එතරම් යාළුකමක් නැති උණාට කතා බහ කරල හිනාවෙලා ඉන්න නිසා ඉස්කෝලෙ ගාවට එනකල් බස් එකේ ඉඳගෙන ගියෙත් එයා එක්කමයි. ඒත් හිතේ තියෙන්නෙ කුතුහලයක්..

“කවුද මේ සඳුනිල් නිමන්ත.. මම දන්න කෙනෙක්වත්ද?” මගේ හිත මගෙන්ම ප්‍රශ්න කළා. හිත පිළිතුරු දෙන්න දන්නෙ නැති නිසා නිහඬ වුණා.

පංතියට ගොඩවෙද්දීම මුලින්ම හම්බුණේ බුද්ධිමා. අපි හැමෝම කිව්වෙ මාෂි කියලා. පංතියේ ගැහැණු ළමයි 12ක් උන්නට අපේ සෙට් එකේ හිටියෙ හතර දෙනයි. මම,මල්, මාෂි සහ මධූ..

“තරූ.. අන්න මල්කි ඔයා එනකල් බලං ඉඳල කැන්ටිමට ගියා”

“ආ.. එහෙමද? හරි මාෂියො.. මම ගිහිං බලන්නම්කො.. කෝ තාම මධූ ඇවිත් නැද්ද?”

“නෑ නෑ... තාම නෑ.. එයා එන්නෙ ඉතින් බෙල් එක ගහන්න ඔන්න මෙන්න තියලනේ”

අපි දෙන්නම හිනවේගනම පංතිය ඇතුළට ගියා.

“කෝ අද මල් ගෙනාවද කෞෂි.. ගෙනාව නම් මල් ටික හදල බුදු පහන තියන්න. ගිනි පෙට්ටිය ගුරු මේසේ ලාච්චුවේ ඇති.”

පංති නායිකාව විදියට මට පැවරිලා තිබ්බ එක වගකීමක් වුණු ඒ කටයුත්ත ඉවර කරලා මම මිදුලේ පිරිසිදු කරන තැනට ගියා. උදෑසන ඒ වැඩ ඔක්කොම ඉවර වෙලා  මම පංතියට එද්දි මල්කි ඇවිදින්. ටියුට්‌ එක ඉල්ලන්නත් කලින් මමම දුන්නෙ මතක් වෙලා.

“අපි දන්නවානෙ ඉතින් තරූට මොනාහරි ගේන්න කිව්වොත් ආයේ අමතක කරන්නෙ නෑ කියල.”

මල්කිය එහෙම කියාගෙන ටියුට්‌ එක අතට ගත්තෙ හිනා වේවි.. ඉගැන්වීම් ආරම්භ උණා.. ප්‍රධාන විෂයන් තුන ඉවර වෙලා පංතියේ හැමෝගෙම ආසම කාලය වෙච්චි ඉංග්‍රීසිත්  ඉවර වෙලා පාසල අවසන් කරන සීනුව නාද උණා.

අපි 4 දෙනාටම එදා පංති දවසක්. ඉස්කෝලෙ ඇරිලා කට්ටිය තොර තෝංචියක් නැතුව කියව කියව ඇවිත් ඉස්සෙල්ලම ඉස්සරහට හම්බුණු බස් එකේ නැග්ගෙ පංති යන්න. පංති පටන් ගන්න විනාඩි 45ක් විතර තියෙද්දි අපි පංතියට ගියා. අම්මල කරදරේට බැඳල දෙන බත් මුල් ටික දිගහැරගෙන කාල ඉවර වෙලා අත් හෝදගෙන ආවට පස්සෙ මධූ යෝජනාවක්  කළා.

“කඩේට ගිහිං එන්න යමුද? පොඩි රවුමක් ගහන්නත් එක්ක.”

“මාෂි, උඹයි මධූයි මල්කියයි ගිහිං වරෙල්ල මම පංතියේ ඉන්නම්. ඔළුව රිදෙනව වගේ” මම අතුරු යෝජනාවක් දැම්ම.

“ඒ මොකෝ තරූ හදිස්සියේම..? එහෙනම් මම ඉන්නම් උඹට තනියට. උඹ මාෂිත් එක්ක ගිහිං වරෙන් මද්දෝ. එද්දි පැනඩෝල් දෙකකුත් අරං වරෙන් මතක් කරල.” මල්කි යෝජනාව සභා සම්මත කරල ස්ථිර කළා.

                                   

 ඒ තරම් සහෝදර ප්‍රේමයක් තිබ්බ මල් එක්ක වත් මේ සඳුනිල් කතාව නොකිය හිතේ තද කරගෙනම උන්නේ ගෙදර ගිහිං ෆේස්බුක් මැසේජ් එක බලලම කියනවද නැද්ද කියල තීරණය කරනව කියල හිතාගෙනයි. ඇත්තටම කියන්න තරම් ඔළුව රදයක් නොතිබුනත් ඩෙස්ක් එකට ඔළුව තියාගෙන එහෙ මෙහෙ දුවන සිත එක්තැන් කරගන්න මම වෙහෙසුණා.

“පංති පටන් අරගෙන ගොඩක් වෙලා නෙ සර් පංති ඉවර කරන්නෙ නැද්ද මන්ද..”

මම තනියම හිතුව. මාෂිගේ මූනෙත් ඒ ප්‍රශ්නාර්ථයම රැඳිලා.. වෙනදට වඩා අද වෙලාව යන්නෙත් හෙමීට කියල මට හිතුනෙ හිතේ තියන නොසංසුන් කම නිසා වෙන්න ඇති. පංති ඉවර වෙච්චි ගමන් මං එතැනින්ම බස් එකට නැග්ගෙ රෑ බෝ වෙන්න කලින් ගෙදර යන්න ඕන නිසාමයි.

කරුවල වැටෙන්න කලින් ගෙදරට පය තියාගන්න පුළුවන් උණා යන්තම්. පහුවදා ගම්පහ පුස්සැල්ල සර්ගේ පංති නිසා මම ගෙදර ආව ගමන් ඇඟ හෝදගෙන, කාල, පංති පොත් ටික අතට ගත්තෙ කලින් සතියෙ ගෙදරින් හදන්න දීපු ගණන් ටික  හදලද බලන්න..

වැඩේ හරි. එව්ව හදල තියෙන්නෙ. ටිකක් වෙලා ෆේස්බුක් ගිහිල්ලම නිදා ගන්නව කියල හිතාගෙන කම්පියුටරේ කළා.ෆේස්බුක් ලොග් උණා විතරයි මැසේජ් දිහාටයි ඇහැ ගියේ. මැසේජ් දෙකයි. දෙකම සඳුනිල් ගෙන් !!! ඒ කියන්නෙ අදත් එකක් ඇවිත්.. වැඩිය හිත හිතා ඉන්නෙ නැතුවම මම ඒක උඩ ක්ලික් කළා..

Sandunil Nimantha Dabarera

Oya Tharushi Nayananjali Weerasekara neda? Town eke thiyena mixed school ekata neda yanne?  (22 hours ago)

Sandunil Nimantha Dabarera

Ada oyata Bio clz thibba neda? Oyage konde kotai neda? (2 hours ago)

මට දෙය්යන් බුදුන් සිහි උණා. මම ෆේස්බුක් දාල තිබ්බෙත් Tharushi Weerasekara කියල විතරයි. ඒත් මෙයා මගෙ මැද නමත් දන්නවා..

“කවුද දෙය්යනේ මේ මම නොදන්න, මාව දන්න සඳුනිල්?”

ප්‍රශ්න වැලක පැටලුණු මම තනිවම මිමිණුවා.හිතේ තිබුණු කුතුහලය දෙගුණ තෙගුණ උණා. එයාගෙ ප්‍රොෆයිල් එකට ගිහිං මොනා හරි දැනගන්න හැදුවත් ඉස්කෝලෙ නමයි උපන්දිනෙයි ඇරෙන්න කිසි දෙයක් දැනගන්න පුළුවන් උණේ නෑ. ඉස්කෝලෙ නම් ටවුමෙ තිබ්බ ජනප්‍රියම පිරිමි පාසල. ඒත් කිසිම ෆොටෝ එකක් තිබුනෙ නැහැ එයාගෙ.. බලාපොරොත්තු කඩවුණු සිතින් මම ආයෙත් මැසේජ් බොක්ස් එකටම ආවෙ වෙන කරන්නම දෙයක් නැති නිසා පණිවිඩයක් වත් යවන්න හිතාගෙන..

Oya kohomada mawa danne? Mama oyawa danne nane.. Oya kawuda?

මැසේජ් එක යවලා මම නිදාගන්න ඇඳට ගියේ පාන්දර 3.30 ට නැගිටින්නත් එපැයි කියල හිතන ගමන්..

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“සුදු මැණිකේ.. නැගිටින්න නැගිටින්න. අන්න තාත්ත නැගිටල ඇඟ හෝදන්නත් ගියා.ඉක්මණට ලෑස්ති වෙන්න. මම කෑම එක හදලත් ඉවරයි.”

සෙනසුරාදට සුපුරුදු දේශනාවත් එක්ක දඩ බඩ ගාල නැගිටල ඇඟ හෝදන් ලෑස්ති උණු මම කලින් දා රෑම පොත් දාල තිබ්බ බෑග් එකත් අරගෙන බයික් එකේ වාඩි උණේ සීතලේ ගැහි ගැහි.. 4.20 කෝච්චිය අල්ල ගත්තෙ නැත්නම් යාළුවො ටික මඟ හැරෙනවා..

මම ස්ටේෂන් එකට යද්දි මල්කියයි  මධූයි ඇවිත්. අපි තුන් දෙනා කෝච්චිය එනකල් බලං ඉඳල කෝච්චිය නවත්තපු ගමන් පොර කාගෙන නැග්ගෙ මාෂිටත් සීට් එකක් අල්ල ගන්න ඕන නිසා.. ඊළඟ නැවතුම්පොලෙන් මාෂිත් අපිට එකතු උණා.

තුන් දෙනාම ඉන්න නිසා හිතේ තියෙන නොසංසුන් කම මඟ හැර ගන්නත් එක්ක මම කතාව කියන්න පටන් ගත්ත.

“මේ උඹල දන්නවද අර ටවුමෙ පිරිමි ඉස්කෝලෙ සඳුනිල් නිමන්ත කියල ළමයෙක්ව අපේ වයසෙ?”

“කවුරු??”

ඇස් දෙක ලොකු කරගෙන එහෙම ඇහුවෙ  මධූ..

“සඳුනිල් නිමන්ත බං... උඹල තුන් දෙනාගෙන් එකෙක් වත් දන්නවද එහෙම ළමයෙක්ව?”

යාළුවො තුන් දෙනාගෙන්ම කිසිම යහපත් ප්‍රතිචාරයක් ලැබෙන පාටක් නෑ..එතැනින්ම ඒ කතාව අමතක කරල දාපු අපි ජා - ඇලින් බැහැල ආයෙමත් ගම්පහ බස් එකක නැග්ගෙ ඔරලෝසු දිහාට ඇස් කරකවන ගමන්.. බස් එකෙන් බැහැපු ගමන් ඉස්සරහ ඩෙස්ක් එකක් අල්ල ගැනීමේ මෙහෙයුම දියත් කරන්න තියෙන නිසා මමයි මාෂියයි ගම්පහ ඉස්පිරිතාලෙ පහු කරල ටිකක් දුර තියෙන කඩේ ගාව උදේ කෑම ගන්න ඉද්දි අනිත් දෙන්න පංතියට විද්දා...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

අද ගෙදර ගියාම තරූෂිට සඳුනිල් කවුද කියල දැනගන්න පුළුවන් විදියේ පණිවිඩයක් ලැබිල තියේවිද?

හමුවෙමු තවත් කුතුහලය රැඳි කොටසකින්...

                                                        ~~~සඳයි තරුයි~~~ 3කොටස