අරුත සොයන කවිය

සඳ,

අසනු නොමැන මාගෙන්

නිහඬ ඇයි මගෙ සඳ කියා...

මා නිහඬ වූවා නොවසැවොම නුඹ සඳ ගොළු කළා...

එනමුදු

සිටිය නොහැක මා හට නිහඬව

මෙසේ පද වැල් බඳිමි 

එහෙයින් නුඹේ නමට....

හැඬුමට අවැසි මුත්

නැත කඳුළු මගෙ නෙත් කෙවෙනි තුළ

ඉදින් හඬමි මම

නෙතින් නොව සිතුවිලි වලින්

කියන්නට කිසිවෙකු නැති නියා....

අසන්නට කිසිවෙකු නැති නිසා...

(සිතුවිල්ලක් පමණිම නෙවෙයිද මන්ද...)

ප.ලි - අපේ ගෑණු ළමයි සෙට් එකගේ බ්ලොග් එක පැත්තෙ යන්නත් අමතක කරන්න එපා... මේ තියෙන්නේ ලින්ක් එක.. 


අනිත් එක, ඔයාල පරිඝනක ගැන තමන්ගේ දැනුම වැඩි කර ගන්න කැමති නම් මේ පැත්තෙත් ගිහින් බලන්න... ඊට අමතරව ඔයාල දැනගන්න කැමති දේවල් කමෙන්ටු හැටියට ලියන්න... පිළිතුරු ලැබේවි..